سلام...
تا حالا به یاد دارید توی این سه سال و اندی وبلاگ نویسی الهه ناز در وبلاگهای مختلف... متنی را با نام به کسی تقدیم کرده باشد؟....
اما این بار به حرمت چشمهای مهربان و پر از صداقت و باز هم مهربانی دوست خوبم دلناز... میخواهم خطوط زیر را تقدیم کنم به مهربانی چشمهایش... تقدیم به شیدایی عزیزم.... که چقدر دوستش دارم و نمیداند ....
پیک آرامش به من گفت :
به باورهای آیینی خویش بپرداز
بی تردید یکی از آرامش بخش ترین رفتارها
روی آوردن به نیایش پروردگار متعال است .
خدا عظیم نیست ، او عظمت است
خدا مهربون نیست ، او مهربانی است
خدا عاشق نیست ، او عشق است
این عظمت و مهربانی و عشق توسط ما فرصت حضور پیدا می کند
وقتی ........
وقتی دست ناشنوایی را می گیریم
با عشقی خالصانه به حرفهای انسانی تنها و درمانده گوش می سپاریم
گره از کار کسی می گشاییم .
پروردگار مجال حضور بر زمین را یافته
جهان در انتظار حضور ماست
کار خدا خلق انسان بود و
رسالت انسان تجلی خداوند بر زمین
انسان نردبانی که از ترقی آن خدا از فراز آسمان
بر زمین گام می نهد
ما عظیم تر از آنی هستیم که می اندیشیم .
پس با عظمت باشیم...
مهربان باشیم...
عاشق باشیم...
تا شبیه خدا شویم....
********
و اما بعد... چقدر آدم دلش میگیره بعد از دو روز دوری از اینترنت و ... بیاد و یه کامنت از یه دوست قدیمی حالشو بگیره ! ...
اینهم به کوری دشمنان اسلام ! :
آشکارا نهان کنم تا چند
دوست می دارمت به بانگ بلند.......
خوب... آماده ام که دوباره وبلاگم حذف بشه !!!!!!!
چکار کنیم دیگه... ما اینیم !